Porady/artykuły
powrót
Infekcje dróg oddechowych – możliwości rehabilitacji leczniczej.
Infekcje dróg oddechowych – możliwości rehabilitacji leczniczej.
Od listopada 2017r zauważamy wzrost ilości infekcji górnych i dolnych dróg oddechowych. Oczywiści w ostrej fazie leczymy się farmakologicznie ( z lepszym lub gorszym skutkiem), ale jak pomóc dorosłemu lub dziecku jeśli infekcje te są częste, nawracające i trwają długo? Co robić, aby nie leczyć się głównie antybiotykami?
Istnieje duża różnorodność ćwiczeń oddechowych. Dobieramy je w zależności od rodzaju schorzenia i etapu rozwoju choroby i różnicujemy w zależności od możliwości pacjenta.
Zależnie od zadań ćwiczenia oddechowe mogą być:
- lecznicze – w przewlekłych chorobach układu oddechowego,
- zapobiegawcze – u chorych unieruchomionych po urazach, udarach, operacjach,
- rozluźniająca-wyciszające
Przeciwwskazaniami do ćwiczeń oddechowych są zaawansowana niewydolność krążeniowo- oddechowa, stan po niedawnym krwotoku płucnym i wiele innych.
Celem ćwiczeń oddechowych jest utrzymanie prawidłowej wentylacji płuc, poprawa ruchomości klatki piersiowej i przepony, zwiększenie siły mięśni oddechowych i pobudzenie do efektywnego kaszlu.
Ćwiczenia oddechowe prowadzi się w odpowiednich pozycjach złożeniowych. Można dzięki nim albo ułatwić albo utrudnić wdech i wydech i regulować udział przepony, stabilizować jedną część klatki piersiowej a uruchamiać drugą część klatki, poprawiać ruchomość mięśni międzyżebrowych. Dodatkowo można stosować drenaż ułożeniowy , oklepywanie, masaż wibracyjny co dodatkowo ułatwia odkrztuszanie zalegającej wydzieliny, poprawia drożność oskrzeli a tym samym poprawia wentylację płuc.
Przed przystąpieniem do ćwiczeń oddechowych konieczna jest nauka prawidłowego ich wykonania – rozpoczynamy od wydłużonego wydechu przez usta i wdechu nosem w stosunku 1:2. Wdech nosem umożliwia ogrzanie, oczyszczenie i nawilżenie powietrza, a wydech ustami ułatwia kontrolę czasu trwania i zwiększa jego efektywność. Podczas wdechu brzuch musi się unosić, a w czasie wydechu zapadać. Dla kontroli można umieścić kawałek ligniny przed ustami (szczególnie dzieci traktują to jako rodzaj zabawy), który podczas wydechu powinien się jak najdłużej poruszać. Terapeuta kontroluje również ruchomość przepony w trakcie cyklu oddechowego. Stosuje się różne metody kontroli ruchu przepony – najprościej poprzez odpowiednio ułożone ręce chorego.
Liczba powtórzeń ćwiczeń oddechowych nie powinna przekraczać 3 lub 4 w trakcie jednej serii. Zbyt nasilone ćwiczenia oddechowe prowadzą do hiperwentylacji co grozi zaburzeniem równowagi kwasowo-zasadowej. Lepiej częściej powtarzać ćwiczenia oddechowe a z mniejszym ich nasileniem.
Prawidłowo dobrane i przeprowadzone ćwiczenia oddechowe przyspieszają zdrowienie pacjenta, a poprawa wydajności mięśni oddechowy zmniejsza częstość zachorowań, o czym warto pamiętać w okresie wiosenno-jesiennym. Warto traktować ćwiczenia oddechowe jako jedną z form terapii u pacjentów z większą częstotliwością infekcji dróg oddechowych.
