Ćwiczenia korekcyjne – czy są pomocne w przypadku wszystkich wad postawy?

Zadajmy sobie pytanie co mają wnieść ćwiczenia korekcyjne? Stopniowo korygować lub zatrzymać istniejące wady postawy u dzieci – rosnącego organizmu, czyli wpływać korzystnie w danej wadzie na kształtowanie się układu mięśniowo-więzadłowego a co za tym idzie kostnego.

Spośród wad postawy w obrębie grzbietu najczęściej są to:

• Skoliozy czyli boczne skrzywienia kręgosłupa, które mogą być w odcinku piersiowym i lędźwiowym prawostronne lub lewostronne (każde inaczej się ćwiczy)bądź w odcinku piersiowym prawostronne a w lędźwiowym lewostronne lub też odwrotnie (również każdą z konfiguracji inaczej się prowadzi), z rotacją miednicy lub z wtórnym skróceniem którejś z kończyn (co również należy uwzględnić przy ćwiczeniach),
• Plecy okrągłe: hiperkifozy w odcinku piersiowym (tzw garbienie się) lub hiperlordoza w odcinku lędźwiowym ( uwypuklenie brzucha ku przodowi);

W obrębie klatki piersiowej są to:

• Lejkowate lub kurze klatki piersiowe (każdą z wad inaczej się prowadzi)

W obrębie kończyn dolnych są to:

• Stopy płaskie
• Stopy koślawe
• Stopy szpotawe
• Stopy zdeformowane (inne wtórne deformacje)
• Kolana koślawe
• Kolana szpotawe
• Deformacje podudzi

Dla każdej z wymienionych wad należałoby zastosować odmienne ćwiczenia aby uzyskać pozytywny efekt.
I co począć ma osoba prowadząca zajęcia korekcyjne? Jeśli otrzyma od lekarza skierowanie na takie zajęcia z wymienionymi wadami postawy i jest w stanie pogrupować dzieci w zależności od schorzenia (pamiętajmy, że w przypadku skolioz trzeba dokładnie określić w którą stronę kręgosłupa w jakim odcinku jest krzywy, a często są to skoliozy dwułukowe ), dalej dla każdej wyselekcjonowanej podgrupy dobrać odpowiednie – pomocne ćwiczenia – wówczas są to prawidłowe ćwiczenia korekcyjne pomocne konkretnemu schorzeniu. Natomiast jeśli wszyscy robią to samo, to rodzi się pytanie komu takie ćwiczenia pomogą, a komu wręcz odwrotnie. Sądząc po latach obserwacji globalnie nie ma prawidłowej edukacji dzieci na ćwiczeniach korekcyjnych, a czasem nabywają one nawyki, które w danej wadzie należałoby eliminować. Może jest zbyt mało godzin i przeszkolonego personelu aby tym problemem zająć się profesjonalnie? Ruch oczywiście jest wskazany. Trzeba jednak pamiętać, że dziecko z wadą postawy powinno mieć ten ruch ukierunkowany dobrze, mądrze i prawidłowo, inaczej dana wada będzie się tylko pogłębiała aż do zakończenia wzrostu dziecka.

Rozważania pozostawiam Państwu.
dr n.med Iwona Adamczak
specjalista rehabilitacji medycznej
balneologii i medycyny fizykalnej
Klinika Zdrówko